“Give freedom to colors and then you shall meet the rainbow everywhere.”
-Mehmet Murat Ildan-
Een leeg werkblad met een pen, een potlood, een doezelaar, een maagdelijk wit kaartje en een kop thee. Zo ziet het startmoment van een tangle-sessie er vaak uit. Bij mij het liefst ook met een brandend kaarsje en een klankschaal in de buurt.
Dus wat wij met een groep Nederlandse CZT’s deden dit weekend was behoorlijk out of the box! CZT Ellen Gozeling uit Sassenheim had ons uitgenodigd om kennis te maken met technieken om papier te kleuren. Ze nam ons mee op een ontdekkingreis die de hele dag duurde. En geloof het of niet, we hebben gespeeld met scheerschuim en bellen geblazen. Over de resultaten vielen we van de ene verbazing in de andere.
Om te beginnen liet Ellen ons experimenteren met waterverf op een nat vel om er dan zout om eroverheen te strooien; fijn tafelzout, zeezout en grijs zeezout. We bleken in de mooiste nevels en dromerigheid terecht te komen.
We experimenteerden niet alleen op vellen maar ook op tiles en zendala’s.
Daarna gingen we met ecoline spetteren en blazen. Minder subtiel maar ook krachtig en helder vind ik. Benieuwd hoe hij ooit zal worden met tangles, zal ik tezijnertijd posten natuurlijk.
En wist je dat je met fotolijm kunt tekenen? Daarna verf je je tile met waterverf of, in mijn geval, met een gebruikt zakje rooibosthee. Als de lijm droog is, peuter je die er af en kun je je lijn ook een kleur geven. Heb ik niet gedaan. Vond hem naturel al beeldschoon en een mooie basis om op te gaan tanglen.
Toen kwam de belleblaas te voorschijn; Ellen had uit elk flesje twee pipetjes sop gehaald en er één pipetje ecoline in terug gedaan. En zo legden we ons papier op een dienblad, zetten daarom heen een open doos en blazen maar…spannend waar en hoe de bellen op ons papier zouden landen. De bellen bleken niet te sturen. Gaf een verrassend effect. Mijn tan tile heb ik ’s avonds getangled. Gewoon de grote bellen gevolgd met tangle Ixorus.… en zo werden het vanzelf een soort zeeëgels.
Dan het scheerschuim avontuur!
Ellen liet ons trays met scheerschuim vol spuiten. Daarin dropten we met roerstaafjes likjes acrylverf die we met de staafjes een beetje uit elkaar probeerden te trekken. Bovenop deze schuim/verf laag legden we vervolgens ons papier om het er dan er voorzichtig af te trekken. Tenslotte gebruikten we een trekker (om ramen te lappen) om langzaam het schuim eraf te schuiven! Resultaat: de meest uiteenlopende marmeringseffecten, sommigen heel verzadigd, andere transparanter. Voilà voorbeelden van een zwarte Zendala waarop ik ’s avonds Mooka tanglede met een witte Sakura gellyroll en een transparantere, bonte met mijn ‘mac&cheese’ tangle B’twined.
We zijn de middag geëindigd met allerlei soorten kleurpotlood om bepaalde papiersoorten met een grovere vezel ook ‘tanglebaar’ te maken. Ook dat was heerlijk met al die prachtige Lyrapotloden van Ellen.
Ik blijf nog wel even met mijn hoofd in een gekleurde wolk. Heb een voorraad tiles om me op uit te leven. Blij met Zentangle in mijn leven: brengt me bijzondere mensen en ervaringen, zoals deze unieke dag. Daarnaast kom ik ook dichter bij mijn eigen ‘true colors’.
