Iedereen die zich met Zentangle gaat bezighouden wordt zich binnen de kortste keren bewust van patronen om zich heen.
Ik vorm daarop geen uitzondering!
In de zomer van 2017 liep ik in Turijn het Madama museum binnen. Al snel viel mijn oog op een houten paneeldeur uit de Middeleeuwen. In elk paneel was met hout een andere versiering uitgesneden. Deze versieringen deden mij denken aan de zogenaamde fragmenten die je bij Zentangle gebruikt. (Fragmenten kun je zien als een bouwstenen waarmee je een patroon kunt opbouwen. Ze worden geïntroduceerd in de het boek ‘Zentangle, de Praktijk’ van Rick Roberts en Maria Thomas.)
Eén paneeltje raakte me in het bijzonder, dus besloot ik te kijken of ik er een tangle van zou kunnen maken.
Stap voor stap deconstrueerde ik wat ik zag, zodat meer mensen ervan zouden kunnen genieten. Daarmee was de geboorte van tangle Madama een feit!
